Lake Mburo - Kabale - Lake Bunyonyi

30 september 2017 - Lake Bunyonyi, Oeganda

Na de storm bij lake Nabugabo zijn we weer op weg gegaan, nu richting lake Mburo national park. Vanwege de regen was de hobbelige weg een weg vol kuilen met water geworden, waar we geprobeerd hebben zo min mogelijk mensen nat te spetteren met het bruine water :) Op de snelweg (asfalt) mag je 100 rijden en kom je tussendoor dwars door dorpjes heen waar je nog 50 mag en waar mensen langs de weg spullen verkopen. Op de snelweg moet je nog uitkijken voor mensen die langs de weg lopen of die daar rijden met een fiets bepakt met bijvoorbeeld bananen. Onderweg zijn nog police checks waar ik (Sandra) een keer aangehouden ben maar gelukkig was, nadat we zelf uit moesten leggen waar alles stond op het rijbewijs, alles goed. :) Wanneer je een afslag neemt heb je met geluk een gravel weg en met pech een zandweg met vele hobbels, gleuven en kuilen erin.

Via zo'n hobbelige weg kwamen we ook in de buurt van Lake Mburo national park. Waar we eerst nog enthousiast werden van alle koeien langs de weg, stak nog voor de ingang van het park ineens een zebra de weg over! Onze dag kon nu al niet meer stuk :) De ingangen van parken en veel hotels worden hier bewaakt door mensen met geweren, zo ook de ingang van dit park. Na een korte check mochten we weer verder, om vervolgens de hele dag rond te rijden tussen impalas, felgekleurde vogels, aapjes, buffels en... Pumba's!! (Wrattenzwijnen dus, geen poema's, Iris heeft haar nieuwe lievelingsdier gevonden :) Toen we onze slaapplek niet konden vinden, hebben we nog maar een zijweggetje genomen, en kwamen we ineens oog in oog te staan met een stuk of acht giraffen, recht naast de weg! Enorm indrukwekkend. We zijn gaan slapen in een Banda (een soort huisje) omdat het ons toch niet zo prettig kamperen leek met de wrattenzwijnen in de voortuin. Bij het restaurant, waar we een vegetable curry gegeten hebben, stond ons nog een verrassing te wachten. We hoorden wat gekke geluiden aan de waterkant en toen we wat dichterbij kwamen zagen we onze eerste nijlpaarden!!

Onderweg van Lake Mburo terug naar de grote weg, reden we door prachtige bananenplantages, totdat we in een dorpje aankwamen met tientallen kleien hutjes, waarbij bananenbladeren gebruikt werden als hor tegen de muggen. Het was voor ons erg confronterend om door dit dorp te rijden, want zo arm hadden we het nog niet meegemaakt. Het voelde alsof we ze zonder reden aan het confronteren waren met onze rijkdom. Veel kinderen renden in dit dorp ook achter onze auto aan. We werden hier erg stil van en waren toch wel opgelucht toen we de grote weg weer bereikt hadden.

Zo reden we door, onder weg naar de stad Kabale. Zoals de dorpjes om ons heen veranderden, veranderde ook het landschap, naar een steeds bergachtigere omgeving. Tijdens het rijden door de bergen konden we ons wel voorstellen waarom deze plek ook wel klein Zwitserland genoemd wordt. Kabale zelf was een relatief rijke stad, met o.a. stopcontacten en een warme douche :)

Onze bestemming na Kabale was lake Bunyonyi, letterlijk vertaald the lake of the little birds. Zoals op alle andere plekken werden we ook hier hartelijk ontvangen, maar terwijl we hier meer toeristen verwacht hadden waren we vrijwel de enige mzungus (White people, zo worden we genoemd op straat). We gingen naar de lokale markt en werden rondgeleid door een local die ons het dorp heeft laten zien met o.a. de crafts die door de mensen gemaakt worden, de geitenmarkt, de plaatselijke pub en een plek waar gekookt werd. Met een motorboot zijn we het meer op gegaan, wat bestaat uit 29 eilanden. We meerden aan bij een eiland waar speciaal voor de toeristen zebla's (zebra's) op geplaatst zijn. Nadat we deze bekeken hebben zijn we verder gevaren, naar punishment island. Dit is een rond klein eilandje wat extra luguber gemaakt werd door een kale boom die vol zat met vogels lijkend op kraaien. Dit eiland werd tot 1950 gebruikt als plaats waar meisjes die zwanger waren voor het huwelijk naartoe gebracht werden als straf door hun familie, om vervolgens te verhongeren of opgegeten te worden door wilde dieren. Met een beetje geluk echter, werd zo'n vrouw van het eiland afgehaald door een arme boer die geen bruidsschat kon betalen. Verder zijn we langs een eiland gevaren waar lepra patiënten behandeld werden en hebben we nog een heuvel beklommen waar we uitzicht hadden over het hele meer en alle eilanden. Bij terugkomst aan het vaste land, werden we meegenomen door een local die een school gebouwd heeft voor kinderen van 2,5-5 jaar en hogere klassen erbij bouwt naarmate deze kinderen ouder worden. Vanmorgen hebben deze kinderen nog een welkomstliedje voor ons gezongen. Vandaag hebben we gebruikt om eens lekker niks te doen en in het meer te zwemmen, dat konden we wel even gebruiken! Hier in het dorp wil namelijk iedereen iets van je, wat erg vermoeiend kan zijn. Nu zijn we lekker uitgerust en klaar voor de volgende avonturen.

Tot de volgende keer!

Foto’s

1 Reactie

  1. Arda:
    1 oktober 2017
    Ha Sandra en Iris, wat een belevenissen allemaal! Prachtig hoe jullie alles voor ons schrijven, zodat we het mee kunnen beleven. Ik geniet er enorm van. Veel plezier op jullie reis en geniet van al het moois en bijzonders om jullie heen. Liefs, Arda